Disaster recovery
Określenie dostępność zasobów i parametrów
Po określeniu aktywów firma powinna zastanowić się jak bardzo je potrzebujesz. Ile czasu firma jest w stanie pracować bez posiadania dostępu do każdego z nich z osobna, w każdej lokalizacji. Czas, w którym firma może funkcjonować bez posiadania dostępu do zasobu nazywamy ‘dostępność zasobu’. Bardzo istotne jest bardzo dokładne określenie dostępności zasobu’ dla każdego z nich z osobna.
Zarówno stanowisko, że wszystkie zasoby powinny być dostępne w ciągu 2 godzin, jak i możemy pracować bez tego zasobu jeden dzień nie przynoszą żadnego pożytku w procesie tworzenia planu Disaster Recovery. W pierwszym przypadku, firma nie będzie w stanie udźwignąć finansowo projektu planu Disaster Recovery, w drugim wydatki na stworzenie planu nie przyniosą spodziewanych efektów.
Określenie dostępność zasobów ma na celu priorytyzację pracy informatyków, w chwili, gdy powstanie problem. Otwierając plan będą oni wiedzieli, który zasób jest najbardziej istotnym, a który mniej. Oczywiście jak w każdym przypadku zgoda pomiędzy poszczególnymi użytkownikami jest kluczem do przygotowania właściwego planu.
W tym punkcie firma musi również określić parametry dotyczące zagadnienia disaster recovery.
RTO (Recovery Time Objective) – czas, który jest upływa od katastrofy do odtworzenia przetwarzania
RPO (Recovery Point Objective) – jak aktualne dane firma potrzebuje po wystąpieniu awarii. Ważne jest, że nie ma jednego wspólnego czasu dla wszystkich danych i aplikacji, lecz są rożne dla różnych typów danych.
Availability – dostępność głównego systemu produkcyjnego – najważniejszej aplikacji w firmie. Innymi słowy jak długo i jak często występująca przerwa w przetwarzaniu danych, (jeśli w ogóle) jest potrzebna, aby systemy były w stanie wykonać pełną kopię Disaster Recovery.
Określenie poziomów disaster recovery
Firma powinna określić dla własnych potrzeb poziomy disaster recovery. Poziomy te powinny dotyczyć każdej lokalizacji firmy oddzielnie. Oprócz poziomów disaster recovery tabela powinna zawierać:
Określenie stopnia szkody od 1-4, gdzie:
stopień 1 - bark dostępu do stacji roboczej,
stopień 2 – brak dostępu do sieci WAN,
stopień 3 – zalanie wodą,
stopień 4 – trzęsienie ziemi, pożar.
Typowe szkody, – do czego i w jakim stopniu pracownicy firmy nie mają dostępu.
Liczbę pracowników, którzy nie mają dostępu do zasobów firmy.
Wpływ danego poziomu disaster recovery na działalność biznesową od małego poprzez średni po duży.